Xerardo AgraFoxo. A praia era un areal inmenso, coma un abeiro salvaxe ateigado de nenos emboutados de area, mozos refregando as cabras na auga salgada, nenas ao redor das súas nais e mulleres que -a chegada dun cayuco. Cando este ancorou na beiramar, mentres uns cativos controlaban as redes, os mariñeiros desembarcaron as capturas e as súas donas recolléronas nuns caldeiros para levalas aos postos de venda. Era un día de borralla e unha airexa calma confundía as gaivotas esfameadas.

Un cartel anunciaba unha zona onde estaba prohibido realizar actividades deportivas: “Lieux saints. Interdiction de faire du sport et acouplements”. Ao fondo, no medio dun recinto protexido por un valo caleado, divisábase a cúpula verde con forma de cebola do mausoleo do marabout Seydima. Era un edificio branco, datado no ano 1950, e ao que acudían os crentes con motivo das celebracións islámicas que realizaban os peregrinos para pedir a protección dese apreciado santo.

No peirao dos pescadores celebrábase un partido de fútbol entre dous barrios de Yoff. Era unha competición oficial, cun árbitro vestido de negro, equipos uniformados e as bancadas, é dicir, os botes e os pneumáticos dos camións, repletas de seareiros. O ambiente era animado e, malia a faciana das casas e o estado das rúas, respirábase acougo. Por 450 CFA tomei, nun restaurante moi concorrido, uns ovos revoltos, unha mazá e un refresco de cola.