Jose Lires. A Lúa é un globo que se me escapou. Con esta cantarela, moitos nenos e nenas da miña xeración dabamos boa conta da merenda paponeando diante do televisor. O poema musicado de Gloria Fuertes coincide no tempo -estamos a falar dos anos 70 do século pasado- coa teoría científica máis aceptada sobre a orixe da Lúa. A metáfora, intencionada ou non, desvela a filiación do astro. Seguir lendo Historias de Selene
Jose Lires. Describir unha paisaxe, por moi cotiá que se nos presente, non deixa de ter a súa complicación. A razón, ao meu entender, radica na gran compoñente subxectiva inherente ás múltiples definicións do termo manexadas na literatura. Seguir lendo Estradas panorámicas
Jose Lires. Algunhas fotografías, pinturas, ou mesmo gravados clásicos, transformáronse en estampas icónicas co paso do tempo. Non podo dicir que teña unha imaxe predilecta deste tipo, pero si unha especial querenza pola recoñecida obra do pintor xaponés Katsushika Hokusai (1760-1849) A grande onda de Kanagawa. A escena representa unha paisaxe mariña onde, en primeiro plano, unha xigantesca onda ameaza afundir varias embarcacións. Seguir lendo Ondas estrañas no mar
Jose Lires. O día amencía fresco e húmido prometendo calor abafante. Un abrente, no que o resío se enfrontaba á evaporación baixo os ameazantes raios de sol, retrotraía-me a aquelas mañanciñas de veráns xa vividos. Eses días da infancia onde, co curso rematado e un longo tempo por gastar, as xornadas antollábanse eternas Seguir lendo Camiños de auga