Fidel Vidal. Robin Knox-Johnston –con Moitessier “os dous homes máis felices a bordo dos seus barcos” (p.221)-, un dos mariños máis experimentados do grupo, no Suhaili nunca fixo uso do arnés de seguridade. A carga, ademais dos víveres necesarios -auga, carne, salchichón, zumes, verdura, queixo, etcétera-, levou consigo libros, algún sobre xadrez e, entre outros, Tristán Shandy, Tom Jones, Guerra e paz, Crime e castigo, e mesmo Historia da filosofía occidental. Continue reading Unha regata de tolos (IV). Os vencedores →

Fidel Vidal. Unha das supersticións do mundo mariñeiro vai asociado ao nome e á cerimonia do bautismo do barco. Na ría de Arousa a maior parte das dornas varadas na praia lucían e locen un nome de muller, sobre todo o da esposa. Non é de bo agoiro que a embarcación se chame “Raio” ou “Vendaval” Continue reading Unha regata de tolos (III). O mal presaxio →

Fidel Vidal. O mundo do mar non está libre de supersticións; lembremos a clásica de non elevar áncoras en venres (no noso ámbito o día de mal agoiro é o martes, “non te cases nin te embarques”), ou a de non meter mulleres no barco. Xa embarcados non é aconsellable mencionar os curas; tampouco se permite asubiar, a menos que desexes ser apisoado por unha calma chicha. Contra os malos presaxios están os amuletos: as restras de allos son os de maior uso e, especializados en amainar temporais, nada mellor que unha prenda de roupa interior feminina colgada do mastro maior. Continue reading Unha regata de tolos (II). O destino →

Fidel Vidal. Veño de compartir unha aventura extraordinaria que tivo lugar no mítico ano de mil novecentos sesenta e oito: a primeira volta ao mundo en barco en solitario sen escalas. Saíron nove homes e regresou só un. (Unha regata de tolos, Peter Nichols, Ed. Juventud, 2ª ed., 2009). Trátase dunha obra recomendada por un amigo, un verdadeiro home de mar, ao que lle dá entrada esta frase de Joseph Conrad: “No mar atoparás de todo: só depende do espírito con que o procures. Continue reading Unha regata de tolos (I) →