Fidel Vidal. A arte é creación, unha actividade propia do ser humano como (in)capaz, como ser de carencias. Trátase dunha acción que nace da pobreza, entendendo esta como unha falta da que xorde a proeza de loitar contra ese oco que o distingue das outras especies. Un atributo grazas ao que intenta fuxir da natureza para ser novidade diferencial, mesmo un xeito especial e singular de ser no mundo. Desde a concepción “naturalista” na plástica, a creación puido verse limitada cando, nun principio, valorouse como unha formidable fonte de enriquecemento. Desde este punto de vista o creador interprétase actuando da mesma forma a como o faría a natureza. Continue reading Da creatividade na arte
Arquivos da categoría Fidel Vidal
Conversas de escaparate. O macuto
Fidel Vidal. -Un día ben estraño o de hoxe. Mesmo a alguén se lle esqueceu a mochila nese curruncho.
-Algún estudante que non quere ir ao instituto.
-Falas por propia experiencia. Nunca fuches afeccionado aos libros.
-Aos libros de texto.
-Vanche máis os contiños.
-Mira quen vai presumir! Bos desgustos lle deches aos teus pais. Continue reading Conversas de escaparate. O macuto
Mellor a ausencia, de Edurne Portela
Fidel Vidal. Unha escena desta novela (Mellor a ausencia, Galaxia Gutenberg, 2017), faime recordar que, nada máis chegar a Euskadi, un colega advertiume de, no caso de que a garda civil me parase, “antes de mover unha man di quen es e onde traballas. Polo acento saberán que non corren perigo”. Eran finais dos sesenta. En 1980, na primeira parte desta obra (1979-1992), sendo a protagonista, Amaia, unha nena, conta cando se acercaron co coche “á caseta onde están os señores coas metralletas. Ama dáse a volta e dinos que esteamos calados (…) Aita saca os caderniños e amósallos ao señor. Continue reading Mellor a ausencia, de Edurne Portela
Porla
Fidel Vidal. “Ela rezou automaticamente em agradecimento. Não era agradecimento a Deus, só estava repetindo o que aprendera na infância” (Clarice Lispector, A hora da estrela).
Se tardei un longo tempo escolar en saber que a palabra “Porla” trataba dun enigma, aínda hoxe non fun quen de me librar dela como unha definición exacta do seu significado, do único significado que ofrecía. Nada de polisemias. Continue reading Porla