Román Arén. Luis Araquistáin e Quevedo foi una figura moi importante na política española de preguerra e da Segunda República, non tanto polos seus cargos políticos (deputado, embaixador en Berlín) como polo seu liderado da esquerda socialista e referente do pensamento progresista español, que exerceu como director de publicacións como <España> (1916) e, sobre todo, <Leviatán> (1934-1936) e <Claridad> (1935). M. Bizcanondo estudou o papel de Araquistáin no pensamento da esquerda española nun libro de 1975. Pero Araquistáin, nacido en Bárcena de Pie de Concha en 1886 e membro da Xeración do 14 Continue reading Galicia e os galegos na poesía castelá CXLV. Un socialista: Luis Araquistáin
Wolframio para Hitler
Fernando Salgado. Nos miles de publicacións que abordan a II Guerra Mundial, Lousame non conta cun só apuntamento a pé de páxina, e nos balances do Porto de Vilagarcía tampouco aparecen anotacións das saídas de barcos cargados de wolframio con destino a Alemaña. É lóxico. A España de Franco enarboraba unha neutralidade que non impediu ao exército de Adolf Hitler abastecerse Continue reading Wolframio para Hitler
Un mundo sin orillas, de Hèléne Gaudy
Xerardo AgraFoxo. Por estas páxinas pasan Shackelton, Admusen e Nansen, os míticos viaxeiros que se atreveron a loitar contra o xeo cando os Polos eran mundos descoñecidos. Tamén pasan por estas páxinas outros aventureiros que deixaron a vida no seu intento de descubrir “mundos descoñecidos”. Pero os verdadeiros protagonistas desta abraiante historia son Salomon August Andrée, Knut Fraenkel e Nils Strindberg que no ano 1897 emprenderon unha expedición para acadar o Polo Norte nun globo aerostático. Durante tres décadas, malia a teima de Anna Charlier, a noiva de Nils, nada se soubo destes tres intrépidos noruegueses. Pero no ano 1930 de xeito milagroso atopáronse, non só os restos dos expedicionarios e o seu diario de a bordo Continue reading Un mundo sin orillas, de Hèléne Gaudy
Conversas de escaparate. Unha de mortos
Fidel Vidal. -Non te fíes de ninguén, nin de min. Desconfía, en especial dos aproveitados que aparecen pola porta con cariña de santos. .
-Que me vas dicir. Onte mesmo, aos meus pés, un deses santiños cravoulle un coitelo ao malpocado que procuraba pasar a noite aquí. Xa vai polo terceiro.
-Eu só pretendo aconsellarte sobre o de liscares do escaparate, o noso cárcere dourado con vistas. Continue reading Conversas de escaparate. Unha de mortos