X. Ricardo Losada. Na Idade Media chamábanlles desafortunadas ás persoas que non conseguían relevancia social; hoxe, por influencia neoliberal, chamámoslles perdedores. Enrique Ocaña prefire chamalos fermosos vencidos. Refírese a si mesmo. Fillo dunha nai bailaora xitana e dun pai da alta burguesía empresarial valenciana, tivo unha infancia e unha adolescencia felices, foi un estudante exemplar toda a vida (na universidade chegou a obter o premio extraordinario de doutoramento), pero aos 45 anos estaba diagnosticado como un politoxicómano bipolar que nunca cumpriu as expectativas que creou ao seu redor. Continue reading Fermosos vencidos
Arquivos da categoría X. Ricardo Losada
Melenas
X. Ricardo Losada. Como me considero unha persoa realista, valoro moito a utopía. Dito doutra forma: non creo que exista a felicidade absoluta pero si creo posible acadala sempre que adoptemos o punto de vista cínico de Groucho Marx: A felicidade está nas pequenas cousas: unha pequena mansión, un pequeno iate, unha pequena fortuna. A un amigo meu, máis realista aínda ca min, e inimigo acérrimo das utopías, tocáronlle na primitiva tres millóns de euros. Continue reading Melenas
Limiar Anuario 2018
X. Ricardo Losada. Se ten razón Paul Klee (A arte non reproduce o visible, fai visible), este anuario é arte. Facer visibles persoas, acontecementos e documentos que de outro xeito se perderían para sempre no inconsciente da historia é o seu obxectivo máis inmediato. E digo inconsciente, conscientemente. Porque esas persoas, acontecementos e documentos seguirían influíndo no noso comportamento sen dármonos conta e, xa que logo, dunha forma individual e socialmente patolóxica. Continue reading Limiar Anuario 2018
Un dez relativo
X. Ricardo Losada. Recibín hai poucos días un dos traballos voluntarios máis curiosos da miña vida como profesor. Titúlase A relatividade do tempo e foi escrito por un alumno de 1º de Bacharelato para pedirme opinión sobre unha teoría súa sobre o tempo. Continue reading Un dez relativo