Arquivo da categoría: Ignacio Castro Rey

Terra de Deus (God’s Own Country), de Francis Lee

Publicado o 28 Decembro, 2017 por cafebarbantia

Ignacio Castro Rey. A película de Lee comeza cun mozo túzaro que traballa nunha granxa familiar cravada nunha paisaxe desolada do norte de Inglaterra. Roña, animais de parto, frío, vellos aldeáns, traballo sen termo. Algunhas noites, para desesperación do seu … Sigue lendo →

Publicado en Cine, Ensaio, Ignacio Castro Rey | 3 Comentarios

A cesárea dunha nova humanidade? (IV)

Publicado o 13 Novembro, 2017 por cafebarbantia

Ignacio Castro Rey. O colmo dos parado-xos é sospeitar que, baixo esta adulación constante desta sociedade cara á xuventude, agóchase un novo tipo da maltrato masivo. O dos mimos, por exemplo? É posible que os xoves xamais teñan sido máis escravos. … Sigue lendo →

Publicado en Ensaio, Ignacio Castro Rey | Deixa un comentario

A cesárea dunha nova humanidade? (III)

Publicado o 12 Novembro, 2017 por cafebarbantia

Ignacio Castro Rey. Toda esta obriga de ter éxito, de ser popular, divertido, é pois unha fonte de novas formas de infelicidade, de maltrato e ninguneo. Para empezar, o espectáculo continuo que nos invade (con tarifa plana: igual que os ventres, … Sigue lendo →

Publicado en Ensaio, Ignacio Castro Rey | 1 Comentario

A cesárea dunha nova humanidade? (II)

Publicado o 11 Novembro, 2017 por cafebarbantia

Ignacio Castro Rey. Non é sequera medo. Sinxelamente, o que é lento, o sombrío e difícil resulta aburrido para eles, anticuado e inútil. Por iso, cando non teñen máis remedio que asistir a algo diso, sexa en clase ou na casa, … Sigue lendo →

Publicado en Ensaio, Ignacio Castro Rey | 1 Comentario