Ignacio Castro Rey. A película de Lee comeza cun mozo túzaro que traballa nunha granxa familiar cravada nunha paisaxe desolada do norte de Inglaterra. Roña, animais de parto, frío, vellos aldeáns, traballo sen termo. Algunhas noites, para desesperación do seu pai e a súa avoa, Johnny desafógase nunha taberna da vila máis próxima, onde bebe ata o vómito e ten sórdidos encontros homosexuais. A nación que foi tan puritana neste aspecto, segue obrigando os “sodomitas” a breves encontros clandestinos. Continue reading Terra de Deus (God’s Own Country), de Francis Lee
Arquivos da categoría Ignacio Castro Rey
A cesárea dunha nova humanidade? (IV)
Ignacio Castro Rey. O colmo dos parado-xos é sospeitar que, baixo esta adulación constante desta sociedade cara á xuventude, agóchase un novo tipo da maltrato masivo. O dos mimos, por exemplo? É posible que os xoves xamais teñan sido máis escravos. Ninguén os deixa en paz. Nunca estiveron máis presionados, máis vixiados, interferidos e invadidos. A sobreprotección e as mil facili-dades que se lles serven acotío, aparente-mente gratis, é un regalo envelenado para desarmalos e convertelos en dóciles camarei-ros do “todo a 100” que vén, ese xigantesco lowcost que os converterá en baratos empre-gados riseiros. Continue reading A cesárea dunha nova humanidade? (IV)
A cesárea dunha nova humanidade? (III)
Ignacio Castro Rey. Toda esta obriga de ter éxito, de ser popular, divertido, é pois unha fonte de novas formas de infelicidade, de maltrato e ninguneo. Para empezar, o espectáculo continuo que nos invade (con tarifa plana: igual que os ventres, as pantallas e os encefalogramas) conseguiu un secuestro sen precedentes da atención. Continue reading A cesárea dunha nova humanidade? (III)
A cesárea dunha nova humanidade? (II)
Ignacio Castro Rey. Non é sequera medo. Sinxelamente, o que é lento, o sombrío e difícil resulta aburrido para eles, anticuado e inútil. Por iso, cando non teñen máis remedio que asistir a algo diso, sexa en clase ou na casa, éntralles soño. De aí os bocexos e as caras abstractas das “pallas mentais”. Continue reading A cesárea dunha nova humanidade? (II)