Francisco Ant. Vidal Blanco. Un dos amigos con quen comparto parladoiro chegou este xoves todo compunxido. Foi facer unhas análises rutineiras e saíulle o indicativo da próstata no límite. Andou toda a semana buscando en Internet e témolo coa moral polo chan, convencido de que o máis leve que lle agarda é a amputación das súas partes virís. Continue reading O efecto antiplacebo
Arquivos da categoría Ensaio
A banalidade do ben
X. Ricardo Losada. Estou nun momento de especial alegría porque me acaban de dar unha boa noticia e, ao chegar á casa, nada máis abrir a carpeta de Filosofía para preparar unha clase, atópome con esta frase da moi grande poeta uruguaia Ida Vitale: “Existen os mortos-río, seres queridos que seguen con nós mentres os pensamos”. Deseguido me vén á memoria un deses recordos que me quedaron gravados hai moitos anos porque me produciron un enorme impacto emocional. Continue reading A banalidade do ben
Roubos sacrílegos
Matalobos
Francisco Ant. Vidal Blanco. Nestes tempos que corren, nin para crentes nin para curiosos, nin para amantes da arte nin para turistas entusiastas están abertas as igrexas, a non ser nesa hora escasa en que hai algún oficio, cando todo forasteiro é vixiado de preto pola veciñanza e está mal visto andar a sacar fotos mentres toda a parroquia está coas mans levantadas. Continue reading Roubos sacrílegos
Galicia e os galegos na poesía castelá. CXII. Máis ultraístas: Pedro Garfias
Román Arén. Da importancia do galego Eugenio Montes dan clara idea non só os seus textos nas revistas ultraístas, senón tamén o número significativo de poetas deste movemento que lle dedicaron poemas: Ciria y Escalante, Ernesto López Parra, Lucía Sánchez-Saornil, Joaquín de la Escosura, Pedro Garfias, Guillermo de Torre, Gerardo Diego, e xa superado o Ultra, Lorca dedicoulle unha das seccións do Poema del cante jondo (1931); mereceu tamén poemas de Emilio Mosteiro, colaborou con Borges no poema automático que enviaron a Tzara, foi amigo de Dalí e Buñuel, logo viría o falanxismo e o academicismo retórico de postguerra. Continue reading Galicia e os galegos na poesía castelá. CXII. Máis ultraístas: Pedro Garfias