Antonio Piñeiro. Xosé Luís Veiras Manteiga é, con certeza, un dos autores de selo, traxectoria e proposta máis claros do noso eido artístico. É tamén un dos máis intensos e concienciudos laboradores. Dígoo tanto polo seu ritmo coma pola súa erudición. Continue reading A cor de Venus →

Antonio Piñeiro. Convídoos a asistir á mostra de Libertas, de Olegario Sampedro, na Fundación Cela, en Iria Flavia, coa súa poética visual e mais a poética dos espazos impregnados do xenio incomparable realzados mutuamente. Continue reading Libertas, na Casa dos Cóengos →

A pintora, traballando no seu estudio de Corrubedo FOTo marcos creo

Antonio Piñeiro. Parabéns, admirada Maralla! Era visto. Tiña que ser. Permíteme -e permítanme tamén vostedes a ocasión- aproveitar a fiestra de La Voz de Galicia, para enxalzar a nova. Barbantia premia a pintora cuxa singularidade non é só a da obra, senón, quizais, a do exemplo que mellor representa a concreción dunha creación artística de raigame xenuinamente barbanzá Continue reading Maralla. Pintora singular →

Ayaso emprega a tinta de gravar como coada literaria

Antonio Piñeiro. Así, pensándoo coma título, é como puiden comezar a dexergar o que agochaba detrás dos novos setenta gravados cos que o xenial mestre Manuel Ayaso vén de encher outra xerra na gran billa da súa obra. Así: punta seca, que sempre me deu unha das suxestións certas, malia o paradoxal do significado, da lírica do pintar: sésega que deixa no cobre da identidade a punta forxada da arte e da liberdade. Continue reading Punta seca. Manuel Ayaso →