Marina Losada Vicente. A miña avoa e a siña Fina eran veciñas porta con porta. A iso das doce coincidiron na panadería, como tantas veces. A dona, por entretelas, mentres arrefriaban un algo os bolos, preguntoulles que tal lles fora o día. A siña Fina, que vivindo soa non tiña présa ningunha, agradece a ocasión. Continue reading A siña Fina e a súa parsimonia
Arquivos da categoría Marina Losada
Brian
Marina Losada Vicente. O misterio era grande e a preocupación máis. Á perda de peso do cativo sumábase o medo a que servizos sociais o levara, alegando que non eran quen de coidalo. Meses de problemas dixestivos, agravados nas últimas semanas. Era evidente, afirmaba o médico, diante das repetidas analíticas, a inxestión de sustancias non actas para o seu corpo, de aí os vómitos e as diarreas que só remitiron as tres veces que estivo ingresado. Continue reading Brian
540 euros
Marina Losada Vicente. Empatía é a facultade de pórse no lugar do outro. Ou da outra, máis difícil se partimos de certa dose de paternalismo. O médico recomendoume ir á piscina para frear os avances da miña doenza. Díxenlle que prefería outras maneiras de fortalecer as pernas. O facultativo insistiu no líquido elemento. Pedinlle alternativas ao aire libre, que son máis do meu xeito, sen deixar entrever os motivos polos que non podo ir á piscina. Pareceu molestarse. Como que eu non quería mellorar da miña enfermidade. Continue reading 540 euros
A nai da miña irmá
Marina Losada Vicente. Poñamos que era máis feminina, se visualizas ordenada con femia. Poñamos que era de seu máis atenta coas cousas da casa, se confundes aprendizaxe con predisposición. Poñamos que Matilde era participativa de forma natural, cun enfoque altruísta sobre a cousa común. Continue reading A nai da miña irmá