Domingo Regueira. Polas húmidas corredoiras, a imprecisas zancadas, o poeta semella cabalgar sobre colchóns de carrupa, debuxándose no contraluz coma un espavento.
Co lapis nunha man e o bloque noutra, os aterrados transeúntes estámpanse contra a parede para que non lles arranque un ollo. Continue reading O poeta e a mosca
Domingo Regueira. A Sabina estaba aturulada. Non tiña cambiado e, o do cepillo, con cara de hule, baixaba autoritario meténdolle o truel na barbada ás beatas.
Amosaba na súa soberbia actitude unha hexemonía: déspota e absolutista. Continue reading A ludópata
Domingo Regueira. Ghómes era inimigo da menciña moderna, odiaba a industria farmacéutica e tamén someterse á supremacía dos matasáns.
El dicía que os fármacos non curaban, senón que cronificaban a enfermidade.
—Home claro! Se te curan, acaban de te muxir. Continue reading Menciña moderna
Foto: La Voz de Galicia
Domingo Regueira. A igrexa botaba por fóra. Un cura dende o púlpito aburre os sufridos penitentes explicándolles con detalle pueril como o putativo lle cambiaba o cueiro ao santo cando era pequeno, “mentres a virxe con tenra faciana, sorría as habilidades do carpinteiro”. Continue reading Os ofrecidos