Domingo Regueira. Un convoi da armada diríxese cara o suroeste barbancés. O destacamento penetra na cidade das corredoiras remolcando o requisado tren “Chu-chú”, onde levan persoal sanitario, garrafas de vacinas e arame de espiño.
No hospital da Barbanza atracou un autobús con turistas do INSERSO cargados de virus. Continue reading SARS-CoV-2
Domingo Regueira. Coa a cabeza enchufada nas pranchas, a siña Rodolfa perecía a raíña de Inglaterra coa súa pamela xardín. Levaba tres colchóns de espuma, que non se lle vía a cabeza.
Eduardo, que dende a tenda viu pasar aquela plataforma, saíu correndo a indagar o que era e, polos zapatos sen cordóns, descubriu que a portadora era a siña Rodolfa.
—Siña Rodolfa, de onde vén con tanta carga?
E con voz de bufanda, contesta: Continue reading A siña Rodolfa
Domingo Regueira. Polas húmidas corredoiras, a imprecisas zancadas, o poeta semella cabalgar sobre colchóns de carrupa, debuxándose no contraluz coma un espavento.
Co lapis nunha man e o bloque noutra, os aterrados transeúntes estámpanse contra a parede para que non lles arranque un ollo. Continue reading O poeta e a mosca
Domingo Regueira. A Sabina estaba aturulada. Non tiña cambiado e, o do cepillo, con cara de hule, baixaba autoritario meténdolle o truel na barbada ás beatas.
Amosaba na súa soberbia actitude unha hexemonía: déspota e absolutista. Continue reading A ludópata