Arquivo da categoría: Maxi Olariaga

14 de abril

Publicado o 31 Maio, 2017 por cafebarbantia

Maxi Olariaga. Sinto por don Miguel de Cervantes un respecto reverencial, case inclinado á adoración. Todas as verbas que deixou esvarar da súa pluma foron escritas desde a liberdade que dá o saberse un escollido e, por iso, un desprezado polas … Sigue lendo →

Publicado en Ensaio, Fotografía, Maxi Olariaga, Narrativa | Deixa un comentario

O sempre longo adeus

Publicado o 24 Maio, 2016 por cafebarbantia

Maxi Olariaga. Longo, si. Longo, escuro, abafante. Toda unha vida esas mans pretendendo apañar no ar das estacións os bicos que aboian no mar de asubíos do tren. Toda unha vida mesturando as bágoas propias co pranto das rodas esvarando nas … Sigue lendo →

Publicado en Fotografía, Maxi Olariaga, Narrativa | Deixa un comentario

De nenos e gaivotas

Publicado o 14 Xullo, 2015 por cafebarbantia

Maxi Olariaga. As gaivotas levan o ar nas ás e no ar navegan os soños destes cativos arqueólogos que responden ao atavismo do sangue e da suor. O pai anda ás fanecas nas pedras da Creba e a nai vende o … Sigue lendo →

Publicado en Fotografía, Maxi Olariaga, Narrativa | Deixa un comentario