Arquivo da categoría: Música

Nick Cave e a chamada da dor

IMG-20220518-WA0000Gonzalo Trasbach. (Na memoria de Antonia Da Silva Castro. Para Magdalena). Din que os xenios están encadeados a unha dor secreta. Tamén din que só os creadores xeniais saben sufrir. E que os comúns dos mortais, que somos máis ben idiotas ou necios, non sabemos facelo. Iso din. Mais tan necios non debemos ser se lembramos que o escritor italiano Cesare Pavese (Turín, 1908-1950), que se suicidou o 27 de agosto de 1950, deixou dito isto: <A grande, a tremenda verdade é esta: sufrir non serve para nada>. Din así mesmo que a tristeza é unha virtude que coroa a figura dos “elixidos”. Neste sentido, Vincent Van Gogh, sen dúbida un pintor ben singular e angustiado, escribiu un día: <É inútil, a tristeza durará toda a vida>. Seguir lendo Nick Cave e a chamada da dor

“Skinty Fia”, novo disco de Fontaines DC

In-ar-gCroithe-go-deo-Lyrics-Fontaines-D.C.Gonzalo Trasbach. Despois de debutar cun sobresaínte “Drogel” en 2019, o quinteto de Dublín rubricou ao ano seguinte que continuaba na senda exitosa cando apareceu o seu segundo álbum: “A Hero’s Death”, unha obra que testificaba que na verde Eire había vida sonora máis aló do fastío dos U2. Agora con este “Skinty Fia” os irlandeses proclaman ben alto que levan catro anos sen parar de medrar. No primeiro disco botaron as sementes, que naceron e propiciaron a colleita dun marabilloso e maduro froito. Seguir lendo “Skinty Fia”, novo disco de Fontaines DC

Novos discos de Placebo e Aldous Harding

Placebo-Never-Let.-Me-GoGonzalo Trasbach.Levaba moito tempo sen decidirme a escribir sobre música, mellor sobre os discos que fora  escoitando durante o primeiro trimestre deste ano que vai camiño de converterse en terrible. Pero a chegada da primavera regaloume un bo puñado deles e isto empuxoume a escribir sobre dous álbums, os que máis me animaron e me conmoveron nestes tempos tan convulsos e confusos. Seguir lendo Novos discos de Placebo e Aldous Harding