Marina Losada Vicente. Foi como entrou na empresa. Deitada baixo a sombra dunha árbore cuxo tronco ben tería un metro de diámetro. Diante, ao sol, sentan dúas mulleres. O que alí falaron, alleas de todo a que eran escoitadas, formou en Marciala a idea de presentarse diante do dono de Cadeas Atlánticas. Ao día seguinte empezou a traballar como secretaria. Agora ten diante unhas vinte mesas repletas de comensais. Acaba de recibir o consabido reloxo de ouro, premio á súa traxectoria profesional, a dous días de xubilarse. Seguir lendo Atril de discursos
Todolos artigos de: cafebarbantia
Zoar
Moisés Suárez. Escribo este texto no día internacional da poesía, os cabalos da foto son salvaxes e o destino píntano eólico. Galiza énchese de aspas zoando no ar porque o futuro require enerxía eléctrica. Nun pasado que foi futuro requiriu petróleo, noutro presas, noutro minas. Os futuros énchense de enerxía porque o capital necesita movemento para non fracasar. Seguir lendo Zoar
Angra dos Reis
Xerardo AgraFoxo. Cando divisei o centro histórico, detrás do cal se adiviñaban uns curutos habitados, entrei na Oficina de información e turismo. Ao cruzar o seu limiar vin un cartel que me deixou abraiado. Con letras amarelas, sobre un fondo negro escuro, reflectíase unha explícita mensaxe: “Ajude o 33º BPM a combater o crime em Angra dos Reis. Denuncie. Criminosos. Escondedeiros. Seguir lendo Angra dos Reis
Os pezuños do Porviso
Natividad Rey. Vin as luces acendidas da miña casa e, por fin, puiden alentar. Comecei a rezar por inercia mentres aceleraba o paso, mais as palabras atragoáronseme na gorxa. A gaña dunha árbore rabuñoume a fazula, mais non me detiven. Non podía sacar da mente os bruídos que ouvira entre o canaval da praia. Sabía que non debía ir soa por alí a esas horas da noite, mais fun. Seguir lendo Os pezuños do Porviso