X. Ricardo Losada. Poucos días despois de coñecérmonos na entrega dun premio, Lupe Gómez mándame por correo o seu libro Caracois de Belvís, premio SELIC 2019. Ten unha fermosa dedicatoria, da que só vou destacar as palabras que se refiren directamente ao libro: Estes caracois que debuxan itinerarios de paz na paisaxe de Belvís, onde o rezo inaugura as fronteiras dun idioma novo. E destácoas porque quero comezar esta reseña aclarando algo. A miña primeira (e única ata o de agora) lectura deste fermoso libro estivo moi condicionada, sen que eu o determinase conscientemente Seguir lendo Caracois de Belvís
Arquivo da categoría: Poesía
Lino Braxe. Autorretrato
Fidel Vidal. Estamos todos convidados por Mandiá -como adoitaba chamalo Manuel María polo segundo apelido-, si, convidados ao Banquetede Lino Braxe (Limiar de Xosé Manuel Beiras, Sotelo Blanco, 1990), unauténtico festín inconcluso mais non fragmentado. Un banquete en plena creación, “en plena celebración”, en constante celebración do éxito dunha falsa vocación de fracaso. Este é o festexo imperecedoiro da sublimación dun infortunio enmascarado, porque onda nós “non hai opción á compracencia”, tal como diX. M. Beiras. Seguir lendo Lino Braxe. Autorretrato
Galicia e os galegos na poesía castelá CLXXI. Rojas Villandrando
Román Arén. Agustín de Rojas Villandrando é coñecido na literatura castelá por El viaje entretenido, publicado en Madrid en 1603. Parece que era de orixe galega e que seus pais eran fidalgos de Ribadeo que pasaron logo a Terra de Campos. Afirma Rojas que “fui soldado y alojando por Galicia, hallé un gallego que afirmaba ser yo su hijo..”.
Coñeceu Ferrol e A Coruña e a esta última cidade dedicou un soneto:
Adiós, hercúleos muros, que a los cielos/amenazáis con la soberbia altura./Adiós, tierra dichosa, sepultura/de mis contentos, glorias y consuelos. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá CLXXI. Rojas Villandrando
Manuel López Rodríguez, poeta de Noia
Pastor Rodríguez. Nacido en Noia en 1978, membro do colectivo Sacou, responsable da editoria Acha Escrava, da plataforma A Lanzadeira de Alcor, e fotógrafo. En 2008 publicou Antítese narrativa. En 2020 acada os seus maiores éxitos e é cando publica Rompe, Vangarda ule, II Premio de Poesía Eduardo Pondal, e Desde non nace, VIII Premio de Poesía Manuel López Ardeiro. Entre outros premios, foi galardoado co Premio Suso Vaamonde, co Premio Ánxel Casal e co segundo premio no Leiras Pulpeiro. Tamén en 2020 obtivo o XXII Premio de Poesía Concello de Carral coa obra Nas pulsacións, editada por Espiral Maior en 2021. Seguir lendo Manuel López Rodríguez, poeta de Noia