Xosé Manuel Lobato. Enchoupada e impregnada abre as súas fiestras Compostela a un día outonal, persistente chuviscada sobre a cidade pétrea, a difusa luz dos farois realza e destaca con elegancia o enredo centenario das misteriosas gotiñas, fráxiles e lixeiras nas gadoupas do ar, mesmo semellan insignificantes a título individual.

Sobre o escenario dos mitos e soños místicos, dous protagonistas inmorredoiros, auga e pedra, entes sublimes na súa condición innata de persoeiros senlleiros e sen parangón, nunha actuación imprescindible para Compostela. Seguir lendo Babuxa, arte buliciosa de Galicia en Compostela →

Xosé Manuel Lobato. Xa estamos no outono, os días encollen e as noites estiran cada vez un pouquiño máis para gozar das friaxes. Mais a claridade que asoma por entre as nubes prateadas que viaxan…

De curoto en curoto, a tombos, rodan as apromadas nubes da tormenta, i os bruxos estorniños, enloitados, raian nas néboas brancas, abafantes os misteriosos circos dos conxuros.

Bandadas de estorniños excitados sobrevoan sen rumbo tentando ser o alicerce que sosteña a tanta nube sobrecargada e conxestionada. Seguir lendo Solitario solista →