Francisco Ant. Vidal Blanco. Unha desas persoas que non soporta a modificación ou adaptación ós novos tempos das antigas obras e dos vellos costumes que o paso dos anos vai volvendo obsoletos é a tía (solteirona por testana) da miña amiga Xoana Salgueiro. Cando a anciá soubo que a sobriña, tras aprobar unhas oposicións, se ía a vivir co seu mozo Seguir lendo Os ratos
Arquivo da categoría: Francisco Ant. Vidal Blanco
O sangue dos mártires
Francisco Ant. Vidal Blanco. Desde os sacrificios de Ifixenia e de Isaac, ambos substituídos no último momento, por un cervo ela e por un carneiro el, os entendidos aseguran que quedou marcado o momento en que os antigos sacrificios humanos se trocaron por animais. Seguir lendo O sangue dos mártires
Abandono
Francisco Ant. Vidal Blanco. Procurando paisaxes onde combinar a tranquilidade que se precisa e a seguridade que se necesita, aló fomos por eses camiños adaptados ás isoipsas do terreo; por lugares onde a pegada humana hai anos que deixou de ser cotiá para permitirlle ás herbas abrollar no medio dos vieiros. De cando en vez unha ave ou un cuadrúpede cruza diante de nós espantado ante a presencia humana. Seguir lendo Abandono
Ollos divinos
Francisco Ant. Vidal Blanco. Cando a esposa do bo Shiva se lle acercou por detrás para pecharlle os ollos bromeando (quen son eu?), o sol apagouse, e entón el fixo nacer un terceiro ollo na fronte, co que podía velo todo a través do tempo, entender o pasado e prever o futuro, representado na actualidade con esa especie de lunar que os seus devotos portan no lugar “onde reside a sabedoría”, para retela. Entre nós comparamos o prezo ou a carestía das cousas co valor dun ollo da cara, e non é para menos, pero, canto custa este? Seguir lendo Ollos divinos