X. Ricardo Losada. Oía un deses marabillosos concertos de Barahúnda desde as escaleiras da igrexa de Rianxo cando, de súpeto, un vello sentado preto de min, e algo bébedo, levantouse, acercouse á tarima do grupo e berrou: Un chascarraschás! Como Barahúnda acababa de interpretar unha cantiga galaico-portuguesa que aínda aumentou máis o silencio da praza, pensei que aquel borracho quería que o grupo fixese honor ao significado do seu propio nome Seguir lendo O borracho do chascarraschás →

X. Ricardo Losada. Teño publicada unha biografía do crego e poeta rianxeiro Faustino Rey Romero, un home moi extravagante e peculiar, que sempre me chamara a atención porque oíra versións contrapostas sobre a súa personalidade. Para uns era unha persoa anxelical, de espírito franciscano e fe profunda, para outros, un sátiro vicioso e mullereiro, que usaba a sotana para vivir sen dar pancada. Seguir lendo De viños con san Francisco →

X. Ricardo Losada. David Slater, un fotógrafo norteamericano, estaba un día de 2011 nun parque nacional de Indonesia e, de súpeto, apareceu un macaco, premeu o obturador da súa cámara e tirou un selfie. Salter subiuno a internet e o selfie fíxose vicioso, perdón, quixen dicir viral, en pouco tempo. Wikipedia e outras compañías comezaron a utilizalo sen permiso e cando Slater lles pediu que o retirasen negáronse alegando que o selfie non era de ninguén: Slater non tirara a foto, e a lei americana establece que os non humanos non poden ser propietarios de copyrights. Un mono (menos aínda unha cámara) non é unha persoa xurídica e, xa que logo, non pode reclamar dereitos de autor. Seguir lendo O selfie do macaco →

X. Ricardo Losada. Lin con gran interese hai dous meses un artigo de Agustín Fernández Mallo sobre o concepto de infradelgado creado polo vangardista Marcel Duchamp. Refírese a esas diferenzas entre obxectos ou feitos tan pequenas e sutís que non poden medirse nin pesarse e que, porén, cambian absolutamente o estado desas cousas. Seguir lendo A ovella negra dos Pokémon →