X. Ricardo Losada. Pousei a compra e, como nese Super venden bolsas, grandes e pequenas segundo a súa terminoloxía, pedinlle á caixeira unha bolsiña. Ela, como fai sempre, preguntoume: Grande ou pequena? Xuro que, a pesar de morrer de ganas, nunca lle dixen Pequena, claro, pedín unha bolsiña, ou é que tendes bolsiñas grandes? Son usuario de autobús e teño levado contestacións do condutor que, por moita filosofía que estudara, sempre me deixan sen palabras. Seguir lendo Unha bolsiña grande →

X. Ricardo Losada. Unha das polémicas máis recorrentes da miña vida tívena en bares. Tres da mañá, noite de copas, moitísimas ganas de mexar. Vas ao baño, o de homes está ocupado, e mentres agardas abórdate a idea de mexar no baño (libre) de mulleres. Descártalo porque o anxo da boa conciencia recórdache que por designio de Deus, que non fai nada en van, elas mexan sentadas e ti de pé, e se normalmente mexas un 10% por fóra, con aquela chea… Seguir lendo Choqueiros, choqueiras e viceversa →

X. Ricardo Losada. Nun artigo recente, Postcuento, Eloy Tizón afirma que vivimos na época do posconto: os criterios cos que se escribían os relatos ata agora xa non serven. Nada de plantexamento, nó e desenlace. Nada de conflitos fortes, personaxes sólidos e psicoloxicamente coherentes. Nada de relacións causa-efecto e finais sorprendentes. “Ya no tiene sentido la vieja aspiración de producir cuentos perfectos, manicurados y esféricos, en los que nada sobra y nada falta”. Seguir lendo Moito (pos)conto →

X. Ricardo Losada. Teño certa predilección polas historias reais que mesturan o natural e o artificial, e o outro día contáronme unha moi boa. En Tarragona, aves de todo tipo partían o pescozo a cotío ao chocar contra a cristaleira dun edifico de deseño moderno que reflectía con total nitidez as pólas das árbores que o rodeaban e ás que, con confianza instintiva, ían pousarse. Alentado polos defensores dos animais e o fiscal de Medio Ambiente, o alcalde resolveu o problema poñendo nos cristais de cada vivenda un adhesivo, coa silueta de aves rapaces, invisible ao ollo humano, pero non ao dos paxaros. Seguir lendo Parecían paxaros kamikazes →