Román Arén. O caso de Frei Gabriel Téllez, Tirso de Molina (1548-1648), é especial polo número de obras teatrais de tema galego e porque os seus panexiristas galegos, os compañeiros de orde relixiosa, a da mercé, os padres Gumersindo Placer e Luís Vázquez Fernández, sosteñen que a súa visión de Galicia é, en xeral, positiva. Engádese a isto que debeu coñecer ben o oriente de Galicia e, aínda con intencións paródicas, o seu dominio do galego foi mellor có de todos os seus contemporáneos non galegos; así, Xosé M.ª Álvarez Blázquez inclúe un poema de Tirso na súa escolma de poesía galega. Hai acordo tamén en que foi o mercedario un dos tres mellores dramaturgos do Século de Ouro. O mesmo sostén (“o especial aprezo que Tirso de Molina tiña por Galicia”) Caramés Martínez. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá XCI. Tirso de Molina (I)
Arquivo da categoría: Román Arén
Galicia e os galegos na poesía castelá XC. O Arcipreste de Hita
Román Arén. Está Galicia no Libro de Buen Amor do Arcipreste de Hita? Pois si, e xa o sinalaron Filgueira e Xosé María Álvarez Blázquez, este último en Crónica rimada de Baiona e o seu amor, editada en 2008, pero que foi na orixe unha conferencia de 1964. Aí sinala que na “Pelea que ovo don Carnal con la Quaresma” está a nosa Baiona. Por que Baiona? Pois polos seus cazóns, que superan ás perdices e aos capóns: Ay andaba el atún como un bravo león,/falloso con don Tobino, díxole mucho baldón,/si non por doña Ceçina que l’desvió el pendón,/diéronl’a don Ladrón por medio del coraçón./De parte de Bayona veníen muchos caçones,/mataron las perdiçes, castraron los capones.
Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá XC. O Arcipreste de Hita
Contra o cura de Fruíme
Román Arén. Neste libro, Fernández Salgado fai unha dobre edición, paleográfica e anotada, das cincuenta décimas escritas cara a 1770 contra o máis importante escritor, con Sarmiento, do noso século XVIII, Diego Zernadas de Castro, o primeiro cura de Fruíme. Carta satírica extensa, habitual no xogo satírico entre ilustrados do 18, que se conserva nos fondos da Fundación Penzol. Décimas anónimas, pero Fernández Salgado anota a posibilidade de que o autor fose Bernardo Rivera y Collazo, ao que Zernadas satiriza aludindo á súa coxeira. As décimas atacan a teima pedichona de Zernadas para o culto da Virxe das Dores de Fruíme. Seguir lendo Contra o cura de Fruíme
Galicia e os galegos na poesía castelá LXXXIX. Serrano Plaja
Román Arén. Arturo Serrano Plaja (1909-1979) foi poeta, narrador e ensaísta. Home de esquerdas, militou no PCE e publicou dous poemarios antes da guerra civil: Sombra indecisa (1934) e Destierro infinito (1936). Colaborador das Misións Pedagóxicas, exerceu o xornalismo, e foi un dos fundadores da “Alianza de Intelectuales Antifascistas para la Defensa de la República”, colaborou en <Hora de España> e combateu na fronte de guerra; en 1938 editou un poemario social, El hombre y el trabajo. Tras a derrota, o exilio; Francia, Chile, Arxentina, Francia outra vez e, dende 1948, Estados Unidos. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá LXXXIX. Serrano Plaja