Inés Otero. Comentan os estudosos da obra deste xenial autor ruso que El eterno marido é unha das súas obras máis logradas. Trátase dunha novela curta e pertence a un dos períodos máis axitados da súa vida social. Nesta época casara por segunda vez, fuxira de Rusia con Anna Grigórievna por culpa dos seus acredores e vivía con displicencia ao redor de certos balnearios de Suíza, Alemaña e Italia deixándose levar pola súa paixón inconfesable: o xogo. Malia estes condicionantes, escribiu El eterno marido en tres meses –din que El jugador a escribiu en dúas semanas– e nun lugar intermedio entre outras das súas pezas maxistrais: El idiota (1869) e Los demonios (1872). Seguir lendo El eterno marido, de Fiódor Dostoyevski →

Inés Otero. Esta novela está inspirada nun dos sucesos máis arrepiantes da Mariña francesa: o naufraxio da fragata Medusa preto da  costa de África Occidental no verán de 1816.  Por culpa da covardía dun capitán, Hugues Du Roy de Chaumereys , 147 persoas foron abandonadas no medio do mar. Sen víveres e con apenas auga, chegaron a practicar o canibalismo para sobreviviren. Isto motivou un escándalo na época.  No ano 1980, recuperouse esta historia grazas ao servizo arqueolóxico francés que enviou unha expedición dirixida por Jean-Yves Blot, que escribiría despois “La Medusa. Crónica dun naufraxio ordinario”. Seguir lendo El naufragio de la Medusa, de Arabella Edge →

Inés Otero. Cun enigmático título, esta narradora escribiu unha das xoias máis prezadas da novela curta americana. Willa Cather, que nacera en Winchester (Virxinia) no ano 1876, pertencía a unha familia de orixe irlandés e pasou a súa infancia no estado de Nebraska, un territorio colonizado por inmigrantes checos e escandinavos, e que ela percorreu  no seu día vestida de home e baixo o reivindicativo nome de William. Entre as obras que a converteron nunha escritora importante, antes da súa morte na cidade de Nova York en 1947, están Mi Antonia (1918), Una dama extraviada (1923) –publicadas por Alba Clásica– , La muerte y el arzobispo (1927) e One of Ours, que recibiu o Premio Pulitzer no ano 1922. Seguir lendo Mi enemigo mortal, de Willa Cather →

Inés Otero. Cada mes, un clásico. E así rescatei do fondo da biblioteca a primeira obra mestra de Thomas Mann,  escrita cando tan só contaba con 25 anos e lle valeu anos máis tarde o Premio Nobel de Literatura. Los Buddenbrook (1901) narra a historia dunha familia da alta burguesía de Lübeck, a cidade natal do autor. A través de catro xeracións –entre 1835 e 1877– destes comerciantes adiñeirados, podemos comprender como era o seu estilo de vida, os seus costumes e a súa maneira de pensar cando os ventos da revolución democrática de 1848 chamaba con forza ás súas portas. Seguir lendo Los Buddenbrook, de Thomas Mann →