Marina Losada Vicente. Un conto explica aos nenos e ás nenas como atar os cordóns dos zapatos. A base é que deben imaxinar que están facendo as orellas dun coello. A intención, que se divirtan aprendendo. Continue reading Autodidactas, case.
Arquivos da categoría Marina Losada
Imitando a mamá
Marina Losada Vicente. Este domingo, a mamá permítese un baño de escuma. Longo. Quente. Relaxante. A nena, que xoga entre o corredor e a sala, míraa cando sae da bañeira. Núa. Non se para, afeita a esa figura, redondiña e suave, que tanta seguridade lle transmite. Na seguinte volta do xogo, a nena mira a súa nai secando o pelo Continue reading Imitando a mamá
Máscara ou parapeto?
Marina Losada Vicente. Como cada maio, Torrado entrou no meu despacho para facer a declaración da renda. É un home miúdo, que a pesar de vestir de traxe, sen garavata cando fai bo tempo, mantén na mirada ese aire de home de campo. Con oitenta e sete anos, o seu era falar sen límite, sobre todo do traballo como capataz de obra pública. Continue reading Máscara ou parapeto?
Oda a ti, ben prezado -con algo de prosa-
Marina Losada Vicente. Busquei a túa orixe, da que apenas tiña referencias. Supoñía, iso sí, que estarías en mans de mulleres. Non o pesei porque sexamos mellores ou máis estupendas, non. Pensei en nosoutras porque na vida diaria, neste país e nos da contorna, no continente e no resto dos mundos todos, somos as mulleres quen, en maior porcentaxe, te sustentamos. Continue reading Oda a ti, ben prezado -con algo de prosa-