Pilar Sampedro. Hai uns días falabamos das penas e pesares por unha libraría que se pecha (Andel, en Vigo); hoxe queremos falar dunha que se mantén (Couceiro, en Santiago). A libraría Couceiro acaba de cumprir medio século termando dun comercio cultural. Pasando dunha zona da cidade á outra, da rúa de San Pedro ao ensanche compostelán, e de aí á praza de Cervantes. Toda unha casa dedicada ao libro, maioritariamente ao libro galego, despois de ter sido pioneira na comercialización do libro portugués en Galicia.  Xustamente, a partir de 1983 publica o boletín Bendado coa oferta de obras galegas e portuguesas. Nesta etapa, tamén comeza a incursionar no labor editorial publicando os facsímiles de Retrincos e Sempre en Galiza, de Castelao, unha aventura que continúa a sumar títulos cada ano. En 1986 incorpora unha sección de libro vello.

A libraría actual continúa coa filosofía que ano a ano foi pousando nos andeis, cunha concepción de espazo de difusión da cultura galega. As visitas guiadas á libraría, pensadas para centros de ensino, queren mostrar o mundo do libro e a súa evolución, o funcionamento dunha libraría e un obradoiro de encadernación artesanal. Os sábados, cando non chove, a libraría sae á praza para achegar os libros á cidadanía.

Unha libraría por pisos. No soto a infantil porque as cores tiran deles e eles das familias; no baixo as guías (unha vocación que lle vén de estar na entrada do Camiño de Santiago), novidades e libro de fondo; no primeiro andar está o libro galego, en galego ou sobre Galicia; no segundo andar están os libros que van desde o século XV ata o actual, rodeando os participantes nas presentacións, rodas de prensa, encontros con autores /as, obradoiros de escrita ou clubs de lectura; no terceiro andar atoparemos unha selección de distintas temáticas, como arte en xeral, cociña… e o obradoiro de encadernación.

Unha libraría familiar que xa vai pola segunda xeración, cos fillos Pablo e María facéndose cargo, pero coa compañía do pai e a tía botando unha man.

E unha libraría agradecida que decidiu festexar este aniversario compartindo atranques de entroido, música e contacontos con grandes e pequenos. E para que ademais das imaxes e as palabras nos quede a lembranza entre as mans agasalláronnos cunha bolsa deseñada por Pepe Carreiro, a publicación Lembranza compostelá e o facsímile Vigilia reservada de Picadillo tal como corresponde a este tempo posterior ao entroido. Por se fora pouco unha boliña de pan da moa para que se vexa que os libros tamén veñen cun pan debaixo do brazo. Pan e lectura. Alimento do corpo e do espírito, da realidade e da fantasía. A cidade recoñecendo as boas xentes que por aquí pasaron e o receitario acorde coa época de coresma que acaba de comezar. De todo nos dá Couceiro, ata o sorriso co que nos recibe, cando entramos nun templo do saber e nos sentimos acollidas. Parabéns por estes cincuenta anos e… veñan máis cincuenta, máis e máis!