Xerardo AgraFoxo. Aínda que este enclave mariñeiro, bautizado con tan curioso nome polos «lobos mariños» que atopou João Gonçalves Zarco no seu percorrido por este arquipélago, é a vila máis fermosa da illa, grazas ao seu porto natural, coas barcas ancoradas coma baleas nas ramplas do peirao e as vivendas tradicionais amoreadas ao redor duns rexos cantís, outros aspectos nada xeográficos o converteron nun lugar demandado polos turistas na procura das súas riquezas gastronómicas: o «peixe á espada»; o delicioso «bacalhao á gata», secado nos mesmos restaurantes; a «poncha», un licor mesturado con cana de azucre e zume de limón natural; e os saborosos «bolhos de mel».

No entanto a beleza do seu entorno urbano e a variedade dos seus típicos pratos de tradición local, todos os anos as rúas e prazas de Câmara de Lobos son visitadas por turistas ingleses cun motivo ben diferente: recrear a estadía realizada nos anos 50 do século pasado polo premier británico Winston Churchill, que deixou lembranza das súas pegadas por estas calellas plasmándoa con delicadeza nun fermoso lenzo. Dende aquela, o político e Premio Nobel de Literatura, aparece reflectido en varios locais comerciais e un busto singular ocupa un lugar preferente no paso marítimo, o cal pode albiscarse dende un recanto bautizado, como non podía ser doutro xeito, co nome de «Miradoiro de Winston Churchill».