Xerardo AgraFoxo. En cada cidade podemos mercar produtos relacionados coa súa comarca. Como o país ten una longa tradición vitivinícola nas tendas exhiben tintos de Melnik ou caldos do Val das Rosas.  Tamén son reclamados polos viaxei-ros tecidos, cerámicas e bordados, tallas de madeira ou traballos de metal. Un produto moi demandado é o aceite que se extrae dos derivados da rosa damascena, así como perfumes e cremas de beleza. Nas tendas de regalos nunca faltan as iconas ortodoxas, os kilims realizados a man polas mulleres da aldeas ou as pezas de artesanía confeccionadas nos mosteiros espallados polas fragas deste frondoso territorio.

Cada produto hai que conseguilo na rexión axeitada, pero o que se pode mercar en calquera “mercadillo” son as antigüidades vinculadas co anterior réxime: boinas, fibelas, a foz e o martelo, prendas militares ou imaxes dos seus ditadores. O espectáculo causa estrañeza. Como dixo Anne Applebaum, autora de GULAG, a ninguén se lle ocorre mercar durante unha visita a Auschwitz un pixama a raias ou unha estrela amarela, pero moitos turistas non dubidan en facerse cos estes souvenirs, símbolos doutros noxentos represores.