X. Ricardo Losada. Hai anos era habitual insultar unha persoa, mesmo un neno, chamándolle animaliño, sobre todo cando se comportaba dunha forma pouco humana. Agora estaría mal visto. Os dereitos dos animais e a sensibilidade con outras especies aumentaron notablemente. Case se lle deu a volta á situación. Máis que insultar un ser humano chamándolle animal, insultamos os animais, como Schopenhauer, chamándolles humanos. Non sexas adolescente, oínlle berrar o outro día a unha veciña. Dirixíase a un can que non para de ladrar en toda a noite. Seguir lendo Quimeras que non son quimeras →

X. Ricardo Losada. Teño discutido moito coa muller sobre as razóns de que se acicale tanto para ir a unha voda ou a unha festa. Ela dime que o fai para sentirse ben consigo mesma (o que me parece razoable) pero, sobre todo, para gustarme a min, o que me parece moito menos crible. Direino sen matizacións. Paréceme falso. Teño clarísimo que, tanto ela como as outras mulleres, acicálanse para gustarlles aos demais homes, e non ao propio. Porei no deber das escasas crueldades femininas que, por riba, queiran facernos crer o contrario. Seguir lendo Doutora Ela e Míster El →

X. Ricardo Losada. Nunca fun partidario do control da cidadanía polo Estado, adoptase ese Estado a forma política que adoptase. Pero sempre me pareceu sospeitosa a histeria contra as cámaras de control nos aeroportos ou en barrios onde había problemas de delincuencia. Seguir lendo Ciberburka →

X. Ricardo Losada. Non serei eu quen diga que ler é malo. Pero si direi que moitas veces dá a impresión de selo. A min pásame sobre todo nesas longas tardes soleadas de verán nas que, sentado no paseo marítimo, escoito ao lonxe os bañistas na praia da Torre ou do Pazo, e non podo evitar pensar que ir á praia semella un hábito máis natural nun día así que estar cinco horas sentado á sombra lendo. Se os primeiros homo sapiens tivesen ese dilema, reflexiono, escollerían a praia, e non ler, por moito que o libro fose de Saul Bellow ou de Antón Riveiro Coello. Seguir lendo Hipnotízame, amor →