Román Arén. Aproveitando o coronavirus e que o río Pedras pasa pola Pobra do Caramiñal, noto na miña biblioteca que esquecera a Manuel González Posada, figura moi importante na literatura do Perú de fins do XIX e comezos do século XX. Foi un anovador da métrica e a estrofa peruanas (rondel, balada, triolet) pero que soubo tamén empregar de xeito coloquial as letrillas. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá CXXVIII. Manuel González Prada →

Román Arén. Figura importante da literatura española, Diego Torres Villarroel, nacido en Salamanca en 1696, é hoxe moi estudado como prosista, sobre todo polos Sueños morales y visitas de don Francisco de Quevedo e pola súa autobiografía publicada en 1743 e varias veces reeditada no seu século. Pero foi tamén dramaturgo e poeta xocoso e satírico, recollendo os seus poemas en Ocios políticos en poesías de varios metros. Non faltan as alusións a Santiago e ao Camiño Xacobeo na obra do Gran Piscator de Salamanca, e así un dos textos seus é o “Viaje a Santiago”: Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá CXXXVII. Torres Villarroel →