Arquivo da categoría: Román Arén

Galicia e os galegos na poesía castelá XXVII. Outra vez Darío

Narrativa, Poesía, Román Arén

ruben 1Román Arén. Carballo Calero non apreciaba influxo directo ningún de Rosalía en Rubén Darío, pero Pérez Botero sinala que o rosaliano “Era no mes de mayo” esta na base de “Mes de rosas. Van mis rimas” de Azul. Á súa vez a galego-arxentina Julieta Gómez Paz, que tamén dedicou fermosos poemas a Galicia, vía influxos de “Amigos vellos” de Rosalía, en “Lo fatal” de Rubén.

Rubén foi moi apreciado por moitos escritores galegos, Risco entre eles, que lle dedicou na revista <El Miño> en 1910 o artigo “Versos de Rubén Darío”; cando Rubén morre en 1916 Antón Villar Ponte publica a súa necrolóxica o 10 de febreiro en <La Voz de Galicia>. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá XXVII. Outra vez Darío →

Galicia e os galegos na poesía castelá XXVI. Rubén Darío

Ensaio, Poesía, Román Arén

ruben 1Román Arén. A gran renovación hispánica en poesía é obra do nicaraguano Rubén Darío, aínda que se lle poden atopar precursores en Salvador Rueda ou Manuel Reina, e mesmo unha precursora, Rosalía, na liberdade métrica. Pero a orixe é francesa: parnasianismo, simbolismo, decadentismo, Verlaine ante todo. O primeiro poema que imos relacionar, vencellar con Galicia, é o “Soneto autumnal al marqués de Bradomín”, dedicado ao seu amigo Valle-Inclán, aparecido en Cantos de vida y esperanza (1905) (“Marqués (como el divino lo eres), te saludo./Es el Otoño, y vengo de un Versalles doliente./Había mucho frío y erraba vulgar gente./El chorro de agua de Verlaine estaba mudo” Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá XXVI. Rubén Darío →

Galicia e os galegos na poesía castelá XXV. Gabriel y Galán

Ensaio, Narrativa, Poesía, Román Arén

gabrielRomán Arén. Foi José Mª Gabriel y Galán un dos máis populares poetas españois nos primeiros anos do século XX, aínda que adoita figurar, pola súa estética, nas antoloxías de poesía da centuria anterior e no grupo dos “poetas dialectais”, con Vicente Medina. O seu éxito de público case até os nosos días non se debe só ao carácter pretendidamente dialectal dos seus textos, senón tamén ao seu carácter cristián e patriarcal, que o fixo moi popular entre o lectorado conservador e non moi esixente en poesía. Seguir lendo Galicia e os galegos na poesía castelá XXV. Gabriel y Galán →

No centenario da morte de Stuart Merrill

Ensaio, Poesía, Román Arén

Stuart_Merrill_-_readingRomán Arén. Nos fastos do 150 aniversario do nacemento de Rudyard Kipling é case seguro que o centenario da morte do poeta Stuart Merrill (1863-1915) pase desapercibido en España e en Galicia. Norteamericano de Hampstead, foi, non obstante, poeta en francés, autor de Les Fastes (1891), Pétits Poèmes d’automne (1895) e Une Voix dans la foule (1909). Poeta simbolista, aínda moi presente nas antoloxías dese movemento, serviu de elo entre a cultura francesa e a anglosaxona pois traduciu os seus amigos simbolistas ao inglés (Pastels in prose). Seguir lendo No centenario da morte de Stuart Merrill →