Román Arén. Remato estes exercicios de memoria lembrando a Carlos García Bayón, xornalista de raza, bo cronista de fútbol e moi bo como xornalista de opinión en Meridiano de Actualidad. Cronista oficial de Ribeira, colaborador de La Voz de Galicia, foi un dos máis importantes xornalistas galegos da postguerra, colaborando en La Región, La Vanguardia, El Correo Gallego, ABC, Encrucillada. Son dignos de lembrar os seus libros de viaxes e as súas crónicas, e o concello de Ribeira e La Voz de Galicia farían ben en lembrar a súa figura. Tamén o concello de Porto do Son ten a obriga moral de festexalo, pois en Xuño viviu case toda a súa vida. En 2005 recolléronse varios dos seus artigos en galego en Cartas desde a Costa da Morte e dedicáronlle unha boa exposición. Seguir lendo Vai de centenarios III →

Román Arén. Neste ano 2014 cúmprense os cen anos do nacemento de Ramón de Valenzuela, o autor da primeira novela en galego publicada tras a guerra civil, Non agardei por ninguén, hoxe reeditada, pero tamén autor de Era tempo de apandar, novela, O Naranxo, relatos, As bágoas do demo, teatro. Secretario de Castelao, estivo preso en Ávila tras pasar por un campo de concentración francés e en 1949 exíliase na Arxentina. Uniu galeguismo e marxismo, ben patente en Historia do galeguismo político (1976). Modesto Hermida e Maceira Fernández estudaron a súa obra. Seguir lendo Vai de centenarios II →

Román Arén. Andan institucións galegas como o Consello da Cultura Galega celebrando fastos como o de “Valle-Inclán traducido” ou o Centenario de Víctor Said Armesto. Ribadeo celebra o centenario do nacemento do erudito Gamallo Fierros. Todo isto está non só ben, senón moi ben. Pero, sempre é bo un pero, a algúns (“radicais”?) pode darlles a impresión de que se está nunha operación de regaleguización de autores de expresión castelá, ignorando a outros autores de expresión maioritariamente galega. Líbrenme os deuses de me pór radical. Non. Pero tampouco cómpre ser acrítico, e non estaría de máis que o noso Consello da Cultura Galega, que respecto, a Real Academia Galega, que creo xusto non destruír por política partidista (pero disentindo), a Universidade de Compostela e a Xunta tivesen algo máis de memoria. Memoria aínda moi precisa neste país noso. Seguir lendo Vai de centenarios I →