Arquivo da categoría: Francisco Ant. Vidal Blanco

Do propio e do alleo

BF16C7F1_1Francisco Ant. Vidal Blanco. Somos bos artesáns pero malos feirantes. Está moi ben iso do amor ó propio e de loar o noso por encima do resto. Pero non todo é tan bo nin todo o bo se promociona o suficiente, unhas veces por desleixo e outras porque nos dá vergoña presumir daquilo que consideramos demasiado común ou popular como para ser valorado. Seguir lendo Do propio e do alleo

Como vimos sendo

Matalobos
Matalobos

Francisco Ant. Vidal Blanco. Viña o amigo Xulio da casa dun familiar lucindo a nova gorra que lle trouxeron os Reis Magos, cando unha veciña, ó cruzarse con el espetoulle: «Pepe, xa levaba tempo sen verche». E inmediatamente a muller botouse a man como un ferrollo para tapar a boca, volveuse vermella e ficou fría. Xulio non lle replicou. Deulle un bico e felicitoulle o ano sen máis. Seguir lendo Como vimos sendo