Francisco Ant. Vidal Blanco. Imaxi-nade por un intre a alguén que ó cabo do día recibe tantas cartas que necesita dun secretario que llas cribe. ¿A cal lle vai dar máis importancia despois de ler un feixe de remites descoñecidos?. Suponse que a quen mellor o engaiole. Igual que cando entramos nunha librería a escoller a pró-xima lectura, que se non nos convence nos primeiros parágrafos o libro fica condenado ó po do andel. Seguir lendo Un bo encabezamento
Francisco Ant. Vidal Blanco. Supoño que todos recibimos algunha vez un desafortunado regalo. Feito coa mellor intención, pero desafortunado. Porque a maioría das veces, quen ten que escollelo, sen decatarse ou sen pretendelo, bótalle o ollo a aquilo que a el mesmo lle gustaría, esquecéndose de que os gustos persoais non sempre cadran. Seguir lendo Agasallos
Francisco Ant. Vidal Blanco. A ningún dos amigos cos que cada xoves tomo a cervexa se nos ocorreu pensar que un alumno ou calquera persoa se puidese medir polo valor da súa resiliencia, porque para nós a resiliencia é un termo da física que define a resistencia dun elemento ó ser golpeado. Seguir lendo Resiliencia
Francisco Ant. Vidal Blanco. Como se todo o ben viñese do ceo e non da terra que pisamos, sempre agardamos que el nos bendiga ou que del nos caia a sorte como o maná daquela vez. Pero iso non soe pasar. Pasou no bíblico deserto, e non sabemos se non sería unha licenza litera-ria coma tantas outras, porque do que do ceo nos pode caer todos temos algunha anécdota que contar, sobre todo se somos de porto de mar. Seguir lendo O vertedoiro celestial