Francisco Ant. Vidal Blanco. Que unha muller guapa atraia diante da pantalla a máis espectadores para ver o telediario ca un home igualmente agraciado, non nos parece raro. Tan afeitos estamos a valorar a aparencia que se nos esquece a función a cumprir, o traballo real polo que están aí. Seguir lendo A brecha →

Francisco Ant. Vidal Blanco. Cando a mediados do século XIX xurdiu aquela famosa, peliculeira e tan documentada febre do ouro en California, nunha rexión a onde daquela só emigraban os que non tiñan a onde ir, quen realmente se fixo rico non foi quen atopou ouro, senón quen abasteceu ós buscadores. Seguir lendo A febre do ouro →

Francisco Ant. Vidal Blanco. Todos vemos a mesma serie de televisión, lemos o mesmo libro e ata tomamos o mesmo combinado cada tarde, e quen non o fai non está na onda. A singularidade, que tanto se proclama, é tan singular que nos iguala por un mesmo rebolo e a diferenza, moitas veces, no pasa de ser un pequeno matiz Seguir lendo O fracaso do individuo →

Francisco Ant. Vidal Blanco. É unha condición propia de camanduleiros pensar que todos os pobres son analfabetos, que os oficios teñen categoría en relación ó salario percibido ou que todos os inferiores son xente sen alma. Unha actitude tan arcaica que máis ben parece propia do pensamento de Juan Ginés de Sepúlveda Seguir lendo ¿Hai librarías en Nixeria? →