Francisco Ant. Vidal Blanco. O malo que teñen as vacacións é a data de caducidade: non duran nada. En menos dun mes pasamos da euforia atlética cargando coa maleta dos bañadores, animados pola paga extra de xullo, a volver extenuados co móbil abarrotado de lembranzas, que debe ser a cousa que máis pesa cando retornas ó cotián. Seguir lendo De volta á rutina
Francisco Ant. Vidal Blanco. Cando aquel ministro nipón (os xaponeses sempre tan prácticos) se presentou sen garabata no despacho e apagou o aire acondicionado, foron moitos os concidadáns que seguiron a súa norma. Xa estaba ben de facer o ridículo por seguir as modas occidentais, eles precisamente, que inventaron o quimono Seguir lendo A comodidade no vestir
Francisco Ant. Vidal Blanco. Iso de que coa chegada do verán se enchen os parques, as rúas e as praias de deportistas, non o teño moi claro, porque, ó menos no parque ó que vou, só vexo catro matados correndo e a inmensa maioría dos alí presentes sentados ou tombados no céspede, a ser posible onde haxa unha sombra. Seguir lendo Sedentarios
Francisco Ant. Vidal Blanco. Contra-riamente ó que nos contan, os romanos aceptaban moi facilmente a importación de deuses foráneos, o que non admitían era a imposición. Tiveron problemas para aceptar nun primeiro momento a introdución da Isis exipcia que acabou sendo unha das maiores deidades do imperio, e declaráronlle a guerra á rama cristiá dos xudeus porque entraban como energúmenos nos templos rachando coas imaxes dos ídolos de toda a vida. Seguir lendo Rituais