Francisco Ant. Vidal Blanco. Díxoo o Papa e iso vai a misa: Santo Antonio non é de Padua, senón de Lisboa, e se eu fose portugués tamén estaría contento de que por fin se recoñeza unha verdade en favor da que tantas veces a diplomacia e o chauvinis-mo luso ergueron os seus estandartes, reclamando e sinalando a casa onde naceu, a carón da igrexa catedral, a pía bautismal onde lle puxeron por nome Fernando Martim de Bulhões e Taveira Azevedo, e a quen cada ano lle fan a maior festa do país, adiantándose ó noso san Xoán con sardiñas asadas e viño verde na véspera do 13 de xuño. Pero a verdade é que, seguindo a sentencia de calquera paisano noso, un non é de onde nace senón de onde pace, e o santo lisboeta paceu en Padua e alí espantou ó diaño, predicoulle ós peixes, amparou ás mozas casadeiras para arredalas do pecado, repartiu pan entre os pobres sen que endexamais o seu zurrón quedase baleiro e ata perdeu o breviario, como moi ben nos lembra a oración que todos recitamos algunha vez para atopar as cousas perdidas.
E non se diga que para acadar a santidade non importa o lugar en que se exerce senón como se exerce, porque volvendo ó do pan, ben contentos estarían os seus veciños se tivesen unha tafona gratuíta a carón das súas casas, ou se algunhas mozas dos arrabades do que daquela era un dos portos máis transitados do mundo, tivesen alguén que as socorrese para non caer na prostitución.Así que santo Antonio, a quen o mesmísimo neno Xesús se lle subía ó atril para aconsellarlle as máis acertadas palabras do seu discurso, foi en certo xeito un renegado da súa terra (e que o santo me perdoe). Si, volveu a ela para aclarar un xuízo contra seu pai, inxustamente acusado, facendo gala do don da ubicuidade, sen deixar o púlpito onde predicaba, pero a súa taumaturxia exerceuna sen dignarse a botarlle unha man ós seus paisanos, que boa falta lles facía.
Disculparme, pero no sé que ha pasado. En los comentarios que hice, se me ha “trabucado” todo. No lo entiendo. Es la primera vez que me ocurre. Digo esto, porque un comentario que he puesto en el blog de Carmen, aparece en la zona del Santo y no creo sea normal. Qué raro!!! Pero al parecer por Internet todo cabe. Y ahora por si fuera poco, el Santo Padre me cambia a San Antonio de país; pero como bien dice Francisco, lo dice el Papa y eso va a misa. Personalmente me cae muy buen. Por eso le tengo un gran respeto y cariño, aunque no me haya gustado el cambio. Es broma. Feliz domingo a todos.
Menudo atracón!!! Magdalena se los ha leído todos. Siempre dedicada a la lectura con pasión. Quise seguirla, acercarme a ella culturalmente, pero no me ha sido posible. Es una mujer de talento profundo. Lo demuestra en sus largas y amenas conversaciones con Carmen por el Puerto, y sus magníficos comentarios por el Barbantia. Es por lo que recuerdo ahora una de las famosas frases de Arquímedes, donde dice: “Dadme un punto de apoyo y moveré el mundo”. Magdalena no moverá el mundo, pero darle un bolígrafo y moverá, con su “sapiencia”, lo que le echen. Por cierto Carmen: No te preocupes por dedicar ese tiempo a la lectura. Lo haré yo por ti, que tengo más necesidad de ello. Besos desde este bello rincón de Palmeira, que tú conoces muy bien.
Lo que me faltaba Francisco!!! Resulta que ahora San Antonio ya no es de Padua. Pues menuda faena la que me han hecho!!!, aunque lo haya dicho el PAPA. Es que yo soy una gran devota de San Antonio, y mejor o peor, me entendía bastante bien con él “chapurreando” el Italiano. Y ahora de golpe y porrazo me decís que es Portugués. E como o falo agora?, porque en portugués non domino moito o idioma. E que fago cos respóns…? Un non ser que como o galego é bastante similar ao portugués, podemos chegar a un acordo. Digo isto para que me traduza o responso ao portugués, porque igual en Español non me entende. Bueno al menos no cambiaremos las sardinas, ya que supongo serán igual a las de allí. O que si haberá que ter é unha botella de viño verde. Cada día, aparecen nuevos cambios y una ya no está para estos trotes; me refiero a los idiomas. Y ya en serio: me ha gustado tu artículo sobre el Santo. Mis saludos.