X. Ricardo Losada. Lin este chiste: A ONU fixo unha enquisa coa seguinte pregunta: Por favor, responda honradamente cal é a súa opinión sobre a fame grande por falta de alimentos que hai no resto do mundo. Cando recolleron os resultados, os funcionarios da ONU constataron que fora un fracaso. En moitos países non responderon. Seguir lendo O día que me crin Charlie Hebdo →

X. Ricardo Losada. Cando lles dou clase de Filosofía a alumnos que a cursan por primeira vez, intento saber que prexuízos teñen sobre ela. Hai anos, nun instituto de Cee, ocorréuseme unha forma pola que teño certa predilección. Pórlles unha adiviña que publicou a revista norteamericana Reader´s Digest, como concurso aberto a todos os lectores, e cun importante premio á mellor resposta. Só cambio a profesión dos protagonistas para adaptala aos meus obxectivos. Imaxinade, dígolles aos alumnos, que tres persoas navegan nun globo aerostático, un bispo católico, un científico nuclear e un filósofo. Seguir lendo Un filósofo en globo →

X. Ricardo Losada. Conta G.K.Chesterton en Alarmas y digresiones (Editorial Acantilado) que paseando un día por un horto preguntouse por que lle gustaban tanto os hortos e, despois dunha longa reflexión, chegou á conclusión de que, aínda que lle parecían moi fermosos (“Poucas flores puramente ornamentais son tan etéreas como a pataca”, di), a verdadeira razón de que lle gustasen tanto era que contiñan cousas de comer. E engade algo que me encantou: “Calquera imaxinación poética que amase a solidez, a espesura das árbores, a forma cadrada das pedras, a dureza do barro, debe ter desexado algunha vez que fosen comestibles (…) Seguir lendo Ler precisa bos dentes →