Román Arén. A descrición de París, os paseos pola capital francesa, son case un xénero literario, con formas distintas: poesía, novela, ensaio… Un xénero que dalgún xeito inaugura Baudelaire co Spleen de París e que conta con nomes como Victor Hugo, Walter Benjamin e o Libro das pasaxes, Apollinaire e O paseante das dúas beiras, Breton en Nadja, Green en París, Patrick Modiano, Léo Mallet, o Hotel do Norte de Dabit, Boris Vian, o Maurice Sachs de París Canalla ou Franz Hessel. Sempre que se queira ler o mellor deste xénero, sen dúbida non se pode esquecer Le piéton de Paris (1939) de Léon-Paul Fargue (1876-1947), que agora aparece en español na editorial Errata Naturae, en tradución de Regina López Muñoz e con prólogo de Andrés Trapiello. Seguir lendo Paseos por París →

Román Arén. En 1814 nacía Mijaíl Iurióvich Lérmontov en Moscú, quen se converterá na segunda figura en importancia do Romanticismo ruso despois de Pushkin. Moi influído por Byron, é, non obstante, un poeta de grande valor, moi admirado non só polos seus contemporáneos, pola sinceridade e valentía da súa voz, senón tamén por Tolstoi de Chéjov. Dramaturgo de mérito, destacou como narrador con Un heroe do noso tempo, novela (ou agrupación de relatos co mesmo protagonista) que mantén hoxe o seu valor. Home de pensamento liberal, a súa poesía inspirou a músicos importantes como Antón Rubinstein e a pintores como Vrúbel, Repin, Belkin e Glazunov. Seguir lendo No segundo centenario de Lérmontov →