Carlos Mosteiro. Aí me vai outro verán ser ler o Ulises. Sempre me digo: “Deste verán non pasa”. Pero pasan os veráns, e chega setembro, e outro verán será. As calores e o verán son os inimigos naturais da alta literatura. Lembro con nostalxia a miña época de estudante. Pontevedra. O Caravela presidindo a Ferrería. Tantas da noite e fume sobre as nosas cabezas, daquela fumabamos, podíase fumar nos bares, e fumabamos compulsivamente, como se foran prohibir o tabaco ao día seguinte. Alí tododiós falaba do Ulises, todos o leran (ou sexa ninguén), era como un compañeiro de mesa, a marca da progresía, o salvoconduto que te metía directo no grupo dos elixidos, na intelectualidá. Se non leras o Ulises non eras ninguén. Pois sigo a ser un ninguén. Inda non lin o Ulises. Seguir lendo La palabra se hizo carne, de Donna Leon
Arquivo da categoría: Carlos Mosteiro
Brain Pickings e María Popova, un cafebarbantia americano
Carlos Mosteiro. Os domingos os xornais engordan. Veñen acompañados de suple-mentos de todo tipo. As empresas editoras presumen que os lectores van ter máis tempo para unha lectura demorada, así que nos agasallan co inevitable dominical. Nunca lembro os títulos destas revistas, e poucas veces os contidos, case sempre moda e información lixeira. Apenas lles dedico os cinco minutos que utilizo en facer o que teño que facer e que non admite demora nin aprazamentos. Nin un minuto máis. Vai para a caixa da reciclaxe. Pero un destes domingos pasados si que atopei algo. Seguir lendo Brain Pickings e María Popova, un cafebarbantia americano
Os caloteiros, de Jim Thompson
Carlos Mosteiro. Non son un rendido admirador do xénero negro. Tampouco teño contra el ningún prexuízo. Quizais o que menos aprecio é esa sensación de cartas marcadas, de imposibilidade de sorpresa. As regras que o autor debe seguir constriñen en exceso, limitan o terreo de xogo por onde deambular. Antes de empezar o lector xa sabe demasiadas cousas, e sinte que anda por camiños xa transitados outras veces, a impresión de déjà vu, a seguridade de que aquí xa estiven. Ben. Pois nada disto vai con Jim Thompson (Oklahoma 1906-California, 1977). Este autor estadounidense é sen dubida un escritor de novela negra. Seguir lendo Os caloteiros, de Jim Thompson
A miña planta de laranxa lima, de José Mauro de Vasconcelos
Carlos Mosteiro. Hai libros que te prenden dende o principio, dende o minuto un. Les unha páxina e xa sabes que o libro e ti ides conectar. Sentín moitas veces ese amor a primeira vista. Pero con A miña planta de laranxa lima foi diferente . A química xurdiu mesmo antes da primeira liña. A fascinación empezou xa nos paratextos: “Unha lembranza chea de saudade para meu irmán Luis, O rei Luis, e para Gloria, a miña irmá; Luis desistiu de vivir aos vinte anos e Gloria, aos vinte e catro, chegou á conclusión de que a vida tampouco merecía tanto a pena”. Así, con esa potencia, de Vasconcelos amarra o lector xa antes do comezo. Seguir lendo A miña planta de laranxa lima, de José Mauro de Vasconcelos