Arquivo da categoría: Jose Lires

A face engaiolante das rochas

Palabras. Imaxe. Xeoformas
A figura dun dinosauro recórtase contra o horizonte en Baroña

Jose Lires. Non cabe dúbida de que os gustos, afeccións ou ocupacións de cada quen xogan un papel fundamental na percepción do medio que nos rodea. Deste xeito, o arquitecto vibra contemplando a correcta integración da súa obra coa contorna, o biólogo felicítase no interior dunha fraga sabedor da importancia coma corredor ecolóxico que ten no ambiente e eu tento ler no territorio a historia íntima das rochas, descubrir a razón do seu aspecto actual, e recrear as distintas paisaxes das que formaron parte. Seguir lendo A face engaiolante das rochas

Noia e o dioivo universal. Unha resposta ao mito dende a Xeoloxía

"A nao do ar", de Alfonso Costa, escultura en homenaxe a Antón Avilés de Taramancos
“A nao do ar”, de Alfonso Costa, escultura en homenaxe a Antón Avilés de Taramancos

Jose Lires. Vaia por diante que son un deses escépticos con moi mal prognóstico de curación. As máis das veces, a curiosidade guíame por camiños ensarillados onde conflúen escepticismo e dogmatismo. Este é un deles.

Non hai moito, aventureime a ler El ángel perdido, de Javier Sierra, atraído porque a trama se ambientaba na contorna da miña vila, Noia, e en certa maneira revivía antigas lendas locais sobre a arca de Noé. Seguir lendo Noia e o dioivo universal. Unha resposta ao mito dende a Xeoloxía

Dinosauros no Barbanza: Evolución e gastronomía

A bisavoa María desplumando un dinosauro aviario a finais dos anos 70
A bisavoa María desplumando un dinosauro aviario a finais dos anos 70

Jose Lires. O título resulta un chisco provocativo, recoñézoo. Son consciente de que os máis avezados lectores, coñecedores do azoico substrato ígneo ou metamórfico e da historia xeolóxica da rexión, ficarán incrédulos nas súas cadeiras considerando a imposibilidade de atopar restos de dinosauros na contorna, e por extensión na Galiza. Seguir lendo Dinosauros no Barbanza: Evolución e gastronomía

A erótica das rochas

jose lires 1Jose Lires. Veño de ler unha nova no xornal “La Voz de Galicia” desas que fan desentumecer os músculos faciais: “Un joven se queda atrapado en una vagina de mármol”. Entre a estupefacción e as bágoas xurdidas tras unha afirmación máis da estupidez humana, lémbrome daquela clase na Facultade de Xeoloxía onde nos descubriron os “dobramentos fálicos” (aquí córtome un pouco en escribir o sinónimo, máis de uso común, que utilizabamos daquela). A Natureza ten ás veces o capricho de reproducir no seu mundo mineral, morfoloxías propias do mundo animado. Seguir lendo A erótica das rochas