Ramiro Ouviña O. É de noite. As nove do 21 de decembro. Venta como se ouvease a morte, e a chuvia arremuíñase ao noso redor. Os paraventos non son quen de espallala lonxe das nosas facianas. O bambeo do barco move a cortina da derrota, chiscando o seu ollo de luz e escuridade. Saímos do Caribe hai doce días, con rumbo directo ao Canal da Mancha. Continue reading Punta das Crechas
Arquivos da categoría Ramiro Ouviña O.
Amor de verán
Ramiro Ouviña O. Xa viñan enleados cando chegaron para cear. As frases, aínda que pronunciadas sen alporizar os ánimos, atropelábanse unha coa outra.
-Eu só che digo que as cousas do verán morren co verán. E moito máis mortas están cando son do verán pasado, … Continue reading Amor de verán
A ferraxaría do Xailo
Ramiro Ouviña O. No hospital aínda non saben por que o levou tan rápido, pero, iso si, téñenlle reservado un lugar especial na estatística de casos excepcionais.
Áurea estaba segura de que se Xil, o seu marido, puidese escoller cando morrer e como ser enterrado escollería precisamente isto, o que lle tocou. Continue reading A ferraxaría do Xailo
The Ramones
Ramiro Ouviña O. A feira de Pedra Leirada era unha cita marcada en vermello nos calendarios da casa dos Patexos. Cada ano, Ramón e Ramona renovaban, na intimidade procurada polas árbores mestas da estremeira do campo da feira, o seu primeiro encontro «carnal» Continue reading The Ramones