Mauricia Ces Quintáns. Ocultos no canaval, os minúsculos invertebrados chupadores succionan os despoxos inzados de nutrientes. Atravesan as correntes dos regatos, vadean os ríos ata as orelas e invaden as ribeiras, entre combates e carreiras coa fin de situárense nas posicións máis avanzadas para acadar o sustento. As chagas retratan as batallas. Continue reading Parasitos
As heroínas tamén choran
Patricia Torrado Queiruga. Hai tantos días e meses xa que o mundo cambiou e dun xeito tan brusco, que seguimos botando en falta os bos días de cada mañá, e descubrimos que nunca antes miraramos tanto aos ollos a quen coñecemos de sempre, que temos que descifrar polo andar, polas maneiras, polo timbre de voz a quen antes recoñeciamos polo sorriso a douscentos metros. Chegamos a evitarnos, cando o que nos gustaría sentir é a proximidade, a calor. Continue reading As heroínas tamén choran
Corte princesa. Cambio de tendencia
Marina Losada Vicente. Aquí estás, de pé, diante do espello. Disposta a saír á rúa. Un dos teus mellores vestidos, ese co que te sentes tan muller. Corte princesa, un deseño que sae do escave, pasa polo medio do peito e chega ao talle, alterando os patróns para dar forma ao busto. Si, na casa saben de moda. Ti presta atención! Saben tamén que cada peza ten o seu acorde cos complementos. Remachan que se a tea é dunha cor neutra, debe levar algún detalle de cor viva, estratexicamente colocado, asinando estilo. Continue reading Corte princesa. Cambio de tendencia
Zahira
Foto: Raquel Xallas
María Xesús Blanco. Un dente de león pode viaxar centos de quilómetros. Pode incluso cruzar fronteiras. Iso pensou Zahira cando sentiu o vento asubiando dende o cumio do faro. Soprou con suavidade sobre a esfera branca e de súpeto viu unha morea de peluxes voando. O desexo de estar contigo. Unha tarde de verán rebentada pola ausencia. Colleu o neno da man e baixou polo carreiro. O sol comezaba a esvaerse e percibiu a inquedanza da luz minguante no horizonte. Lembraba ben aquel rebumbio de voces. O pole que se espallara polo aire. E as pegadas dos que camiñaran nerviosos ata a praia onde agardaba a incerta singradura. A imaxe xurdiu poderosa na súa mente. A súa meixela pegada á túa. Pel con pel. A túa epiderme humedecida. Continue reading Zahira