Paz Fernández Vázquez. Mirábao como só saben mirar as nais, e abrazábao como para estar segura de que aquel neniño estaba feito de carne e non dos seus soños. Faláballe baixiño coma se lle contase un gran segredo e el, con aqueles ollos de asombro que se pousaban inquedos ante cada descuberta, parecía entendela. Seguir lendo Versos para aquecer o espírito →