Pedro García Vidal. A cidade fortificada constituíu durante séculos en occidente o modelo urbano predominante. Unha poboación, por pequena que fose, se non aparecía defendida por un muro era considerada pouca cousa. A existencia dunha muralla era decisiva para elevar un lugar a rango de vila ou cidade, fronte aos que non a tiñan. Seguir lendo
X. Ricardo Losada. Máis alá do seu brillante currículo, e do seu talante persoal, o que máis me gusta de Roberto Abuín é o seu evidente amor pola filosofía, e por unha filosofía que el concibe, coma min, como un debate aberto sobre as ideas. Non outra debeu ser a razón pola que se lanzou a crear unha editorial, Axóuxere, que segue unha arriscada liña experimental e de rigorosa reflexión sobre o mundo, cando as tendencias dominantes van en dirección contraria. Seguir lendo
Vistas da vila de Noia
Jose Lires. Vivimos tempos extraordinarios. O inverno, obrigado polo calendario, dá paso á primavera que nos sorprende estreando unha situación inédita. Unha reclusión forzosa co propósito de evitar a propagación dunha emerxente enfermidade zoonótica. Seguir lendo
Fidel Vidal. Que cousa é a Cousa? E a cousa vermella? Talvez esa cousa deberíamos vela como ver-mel(l)a. Como un oco polo que respirar, ou como proposta. Un proxecto sempre ao axexo. Nesta ocasión, o título do libro de Olga Novo (Premio Nacional de Poesía 2020), A cousa vermella (Espiral Maior, 2004) vén ao caso; ao meu caso. Acontece o mesmo coa poesía en xeral: a funcionar como semente, como seme: o seme que deixas neste verso (p. 13).
Atopámonos diante dunha ilusión ou dunha realidade difícil de dicir? E non digamos se a Cousa vén con maiúscula. Axiña pensei na Cousa freudiana. Seguir lendo