Cadro «Cousas de Aguiño», acrílico pintado no 2019
Eme Cartea. Cando un aborda un autor das artes plásticas debe facelo co ánimo poroso e a ollada instigante, propia de terreos versátiles, por canto nos movemos nas fírgoas da indefensión, entre a obxectividade do real e a subxectividade da ollada. Seguir lendo
Antonio Piñeiro. Xosé Luís Veiras Manteiga convídanos neste verán á súa exposición antolóxica no Museo do Gravado de Artes. Amósanos nela dende o seu percorrrido polas vereas da iniciación, onda os mestres e os lugares nos que traballaron (Cézanne e Duchamp. Van Gogh e De Kooning. Millet e Bacon. Matisse e Turner. Referencias que Veiras exhibe coa mesma devoción coa que as atesoura nos andeis Seguir lendo
Antonio Piñeiro. Deixoume un inusual pracer a exposición de Luis H. Hernández. Desde a súa admiración daliniana, a súa vocación diverxente e o seu taller de Puerto Seguro, tráenos unha deliciosa visión da realidade múltiple, a través dun orixinalísimo encaixe nas liñas do realismo máxico. Seguir lendo
Pilar Sampedro. Na aldea somos así. O Cabodano ten a súa importancia ata o punto de que, de novo, tocan a campás, para convocar a parroquia de vivos –como dicía o noso párroco– e así lembrar os que xa hai un ano que non están. Xa que non se puido facer nada hai un ano cando morreu, paréceme que esta pode ser unha boa ocasión para recordar alguén que tivo unha vida curta e alternativa, alguén que saíu da canle da porcelana de éxito Seguir lendo