Arquivo da categoría: Carlos Mosteiro

A evolución de Calpurnia Tate, de Jacqueline Kelly

portada.fh11Carlos Mosteiro. Pola altura de 1899 en Texas xa dominabamos a escuridade, pero non a calor”. Así comeza a novela desta autora nada en Nova Zelandia, criada en Canadá e que na actualidade vive en Texas, publicada por Factoría K de Libros con tradución ao galego de Carlos Acevedo. Para min é unha novela excelente, nese xénero de fronteira entre infantil e xuvenil, coa suficiente densidade narrativa para interesar tamén a un lector máis adulto.

Calpurnia Tate ten case doce anos e vive en Texas, no seo dunha familia acomodada. Mentres a nai fai todo o posible por facer da súa única filla Seguir lendo A evolución de Calpurnia Tate, de Jacqueline Kelly

Ámote Leo A., de Rosa Aneiros

AMOTE LEO 1Carlos Mosteiro. Mergulleime sen pensalo dúas veces neste triloxía publicada en Xerais entre 2013 e 2014 co título xenérico de “Ámote Leo A.” (Destino xalundes, Estación de tránsito e Terminal…de chegadas?). Non o dubidei porque teño asociado o nome desta escritora co pracer inmenso de ler libros en dúas sentadas, sendo eu, paradoxalmente, un lector lento e demorado. Ocorreume sobre todo con “Resistencia” pero tamén con outros libros seus que teñen a virtude de amarrarme á cadeira.

            Para empezar non sei se chamar a estas tres entregas triloxía. Seguir lendo Ámote Leo A., de Rosa Aneiros

Furores íntimos, de Charlotte Roche

furoresCarlos Mosteiro. Non sei se será pola autocensura asociada a nosa educación xudeucristiá, que adoitamos torcer o fociño ante títulos coma este. Disimulamos pasando de longo diante da caseta de calquera feira do libro. Volvemos atrás, miramos a esquerda e dereita para non sermos sorprendidos en fraganti delito. Cando por fin collemos o libro baixan sobre nós todas as represións acumuladas. Dámolo ás agachadas para que nolo envolvan ou o metan nunha bolsa, sempre pola contraportada, mirando para outro lado, case asubiando, evitando miradas para non atopar sorrisos torcidos. Afastámonos do lugar cunha sensación de ridícula e clandestina culpabilidade, a mesma que con dezaseis anos sentiamos cando iamos comprar condóns á farmacia. Seguir lendo Furores íntimos, de Charlotte Roche

La espada de los cincuenta años, de Mark Z. Danielewski

la espadaCarlos Mosteiro. Estreei este 2015 coa lectura dun dos libros máis estraños cos que me atopei nunca. Laíño botoumo enriba da mesa do Amanitas sen máis, coma quen bota un artefacto explosivo acabado de desactivar, cun sorriso desacougante que non souben ben como interpretar; e o que é peor, sen apenas instrucións de uso, como moito un lacónico: “Toma, a ver que che parece”. Cando me vén cunha destas eu sempre lle fago caso. Non esquezo que cheguei a autores que agora adoro a través das súas prescricións facultativas. Dende a primeira cata souben que estaba diante dunha rareza.  Primeiro polo artefacto editorial en si, un libro cunha aposta visual diferente, arriscada, con texto só nas páxinas pares, coas impares en branco ou ocupadas polas ilustracións, tan raras como o mesmo libro. Seguir lendo La espada de los cincuenta años, de Mark Z. Danielewski