Domingo Regueira. A Sabina estaba aturulada. Non tiña cambiado e, o do cepillo, con cara de hule, baixaba autoritario meténdolle o truel na barbada ás beatas.
Amosaba na súa soberbia actitude unha hexemonía: déspota e absolutista. Seguir lendo A ludópata
Domingo Regueira. Ghómes era inimigo da menciña moderna, odiaba a industria farmacéutica e tamén someterse á supremacía dos matasáns.
El dicía que os fármacos non curaban, senón que cronificaban a enfermidade.
—Home claro! Se te curan, acaban de te muxir. Seguir lendo Menciña moderna
Domingo Regueira. A igrexa botaba por fóra. Un cura dende o púlpito aburre os sufridos penitentes explicándolles con detalle pueril como o putativo lle cambiaba o cueiro ao santo cando era pequeno, “mentres a virxe con tenra faciana, sorría as habilidades do carpinteiro”. Seguir lendo Os ofrecidos
Domingo Regueira. O mundo está que bota por fóra de indoutos, parvos, egocéntricos, trampantollos e trileiros.
A pandemia idiotízante invade vilas e cidades e ninguén lle escapa aos seus garfos. Seguir lendo “Tertulia gatuna”