Marina Losada Vicente. Estou na praia intentando durmir. Unha muller charla cunha amiga, toalla contra toalla, a tres metros de onde eu repouso. Escoito todo o que din, mal que me pese. Así son sabedora de que a súa filla Teresiña é unha apaixonada do ouro. Desde rapaza pide xoias do precioso metal nos seus aniversarios, no Nadal, na súa onomástica… A maiores, desde que empezou a traballar, e cando considera que se merece un presente, que non son poucas veces, sempre compra ouro. Un anel, un colar, unha diadema na súa festa de graduación! Parece fácil compracela, mais é complicado, se queres ser orixinal. Na petición de mans o seu Arturito tivo que mercarlle unha pulseira de tornecelo!

Tanto valor ten en ouro, que ademais dun xoieiro de seguridade na cómoda, con aquelas pezas que pon máis a miúdo, ten tamén unha caixa forte na parede da súa habitación, agochada detrás da cabeceira da cama.

Un tempo despois chega unha terceira muller, que saúda a nai da coleccionista de ouro. Cando marcha leva sabido que se mudaron á urbanización “O Bosque”, na parte norte de Santiago, e que o seu chalé se chama Vila Quintanilla, na rúa segunda, man dereita.

De ser eu unha ladroa, miña sería esa caixa forte. Como non o son, decido publicar o que teño -o caso é verídico cento por cento- cos datos modificados, á espera de que alguén se poña en contacto comigo para saber o que vale unha ficción baseada en feitos reais.