Fidel Vidal. Primeiro deberon ser as chinelas de coiro e as sandalias. Tratábase de defender os pés descalzos, de calzarse. E se a historia das palabras non minte, o calcetín adiantouse ao zapato como calzado, xa que logo, calzado vén de calzas. Unha maneira de cubrir os pés e engadir unha peza cerrada sen pasar da canela. Despois viñeron os tacóns. Velaí os zocos, ou mesmo nos zapatos. Pisar forte, çapat. Coa chegada da industria, comezouse a producir calzado en serie e, coa mesma, a desaparición do gremio de artesáns. Como recordo quedaron os zapateiros que amañaban calquera deterioro no calzado. Sen embargo os zapatos coas solas descosidas ou con buratos na punteira nunca estiveron de moda, non así sucedeu cos pantalóns esgazados ou con remendos, neste caso deu lugar ao afloramento de verdadeiros virtuosos na arte do rachado ou dos parches nos cóbados de fábrica.

Arestora cada vez observamos menos zapatos polas rúas. Vémonos invadidos por zapatillas de deporte. Un calzado onde abunda unha variada cantidade de cores e debuxos, maiormente vivos, cun logotipo ben visible. Hai quen fai colección. Se un non deixa de mirar onde pisa, respecto das cores, comproba que sobresae, en especial a certas idades, a cor branca. As zapatillas apareceron aló polo século XVIII; usábanas no traballo os mariñeiros ingleses, até que, por razóns de comodidade, a alta burguesía, xunto coa roupa adecuada, levounas aos campos balón-cesto ou de tenis. De aí vén o nome de zapatillas deportivas ou de tenis. Lembremos que hai ben pouco tempo se alguén era convidado poñamos a unha voda, estreaba zapatos.

Hoxe en día os tenis non se usan só para correr, xogar, facer sendeirismo, etcétera, senón tamén para ir a clase, á oficina, pasear ou mesmo para as celebracións. Incluídos os noivos. Algúns mozos semella non desprendérense delas nin para durmir, case como acontece cos móbiles. Ninguén se libra de calzar deportivas, nacidas para iso, para determinadas prácticas achegadas á ximnasia. Sen embargo a maioría dos usuarios deste calzado, sen quitar do listado un bo número de xente madura, xamais fixeron deporte, e menos exercicios de esforzo. Con todo e iso, en realidade a xente non calza zapatillas nin tenis, senón unhas determinadas marcas comerciais, para que se note o poderío. O pés, máis que calzados, van adornados de Nike, Adidas, Skecher, Puma, Reebok, Fila, ou o que se aprecie, vamos, aquilo no que se note o prezo. A moda manda, e na moda mandan as grandes marcas. Cadaquén é libre de escoller as zapatillas deportivas que mellor lle senten ou lle guste. Niso seica consiste a liberdade. Ou non? Esta tempada, acercándonos ao inverno, as bonecas dos escaparates veñen anunciando nos pés botas e botíns. Atentos ao cambio.